Кина купува земјоделско земјиште ширум светот
Со население од над 1,38 милијарди лица, недостатокот на обработливо земјиште и постојаната растечка потрошувачка на месо, Кина започна да купува повеќе ниви во странство, а апетитот се отворил веќе и за француската пченица.
Населението на Кина е една петтина од светот, а обработливото земјиште е помалку од 10 проценти од територијата на земјата. Истовремено со тоа се комплицирана равенката Пекинг да се бори со хронично загадување на животната средина, прекумерната употреба на ѓубрива, масовната урбанизација, а климатските промени придонесуваат за уште поголемо намалување на земјоделските површини и нивната продуктивност.
Во исто време растечката средна класа силно ја зголемува потрошувачката на месо што претставува драстична промена на навиките и го принудува Пекинг да увезува повеќе соја и пченка за сточна храна за добитокот.
Во овој контекст кинеските инвестиции во земјоделството во странство нагло скокаат: а се додаваат и активностите во земјоделската индустрија, тие достигнаа вкупно 94 милијарди долари од 2010-та година, речиси половина од кои за последните две години, според податоците на американските здруженија „American Enterprise Institute“ и фондацијата „Heritage“.
И додека некои земји го забрануваат купувањето на земјиште од страна на странски инвеститори, азискиот гигант е насочен кон многу други, особено во Југоисточна Азија, Латинска Америка и Африка.
Државните и приватните кинески компании од земјоделскиот сектор инвестираат во житарици, соја, овошни полиња и сточарство во Аргентина, Чиле, Бразил, Мозамбик, Нигерија, Зимбабве, Камбоџа и Лаос – вистинска турнеја на планетата.
Уште во 2012-та година, истражувањата покажаа дека кинеските проекти опфаќаат 9 милиони хектари земјиште во земјите во развој.
Меѓутоа, за неколку години, вниманието на Кина се чини дека е насочено кон Австралија, САД и Европа.
Во Австралија, најголемиот ранч во светот помина под кинеско знаме во 2016-та година, стекнат од компанијата за недвижнини „Shanghai CRED“, обединети со локалната рударска група. Во моментов, заедничкото претпријатие „S. Kidman & Co“ и копродукции поседува 185.000 глави добиток и контролира 2,5 отсто од земјоделското земјиште во земјата.
Во 2012-та година, Канбера дава зелено светло за продажба на најголемата австралиска плантажа на кинески инвеститор.
Во Нов Зеланд, кинеските компании купуваат десетици фарми за млеко и млечни производи и покрај незадоволството на локалните производители.
Во 2013-та година гласини дека житниците во Европа, Украина, ќе даде под наем 3 милиони хектари обработливо земјиште на кинеската компанија, предизвикаа бурни реакции, по што беа демантирани од Киев.
Во Франција кинеските милијардери купуваат повеќе и повеќе лозја, а неодамна властите научија со задоцнување за стекнување на 1.700 хектари ниви со житни култури во централна Франција благодарение на итрите адвокатски зафати.
Сепак, минатата недела претседателот Емануел Макрон го објави претстојното воведување на построга регулатива за купување на обработливо земјиште од страна на странци во Франција.
