Терминот „Екологија“ го измислил Ернст Хакелл во 1869 година. Тој потекнува од грчките зборови Оикос – домот + логос – студија. Екологијата се занимава со проучување на организмите во нивниот природен дом во интеракција со околината. Околината се состоi од живи организми (биотички) и физички (абиотични) компоненти.
Современите еколози веруваат дека соодветно дефинирање на екологијата мора да определи одредена студија и една таква основна единица опишана од Тансли (1935) е екосистемот. Според друга дефиниција, екосистемот е саморегулирачка група на биотички заедници на видови кои комуницираат едни со други и со нивното неживо опкружување кое разменува енергија и материја. Сега екологијата честопати се дефинира како „проучување на екосистемите“.
Постојат многу примери на екосистеми како, поток, шума, пасиште итн. Обично границите на екосистемот се избираат од практични причини кои се поврзани со целите на конкретната студија. Студијата за екосистемите главно се состои од проучување на одредени процеси што ги поврзуваат живите, или биотичките компоненти со компонентите кои не се живи, или абиотични.
Енергетските трансформации и биогеохемиското движење, се главните процеси што го опфаќаат полето на екосистемот / екологијата. Можеме да ја проучуваме екологијата на ниво на индивидуа, население, заедница и екосистем.
Студиите на поединците се грижат претежно за физиологијата, репродукцијата, развојот или однесувањето, а студиите за популацијата обично се фокусираат на живеалиштата и потребите на ресурсите на одделните видови, нивните групни однесувања, растот на населението и што ги ограничува нивните изобилство или предизвикуваат истребување.
Валентина Соколовска
за Зелена берза
