Задругите во развиените земји во Европа функционираат по други основи отколку нашиот случај. Имено, членовите на задругите се фармери кои го обединиле целиот свој имот и го ставиле на располагање на задругата.
Овој имот се состои од:
– обработливо земјоделско земјиште;
– машини и опрема;
– сточарски објекти;
– магацини;
– хангари;
– транспортни средства и друго.
Бројот на таквите здружени задругари може да биде ограничен или неограничен во зависност од интересите на членовите на задругата. Откако го здружиле имотот, и подвижен и недвижен, тие се заинтересирани да ја направат задругата профитабилна.
Од оваа причина, во договорот кој го потпишале кога се приклучиле на таква соработка, се дефинирани сите делови на договорот во детали како да ги заштитат своите права, но, исто така, и да ги прифатат обврските утврдени во горенаведените договор.
Членовите на задругите во нивните собранија избираат и разрешуваат директор, управен одбор и другите органи, во зависност од потребата.
Деловни одлуки се направени од страна на раководството на задругата во консултација со членовите на задругата на состаноците кои се одржуваат во редовни интервали.
Овој вид на соработка е оправдан поради силната конкуренција која преовладува на пазарот, тоа е неопходно за опстанокот на самата задруга. На овој начин тие стануваат сериозен деловен субјект кој има шанса успешно да работи, прошири и да ја зголеми заработката.
Приходите генерирани на овој начин се делат со членовите на задругата според договорот склучен при пристапувањето кон неа. Исто така, на раководството се плаќа месечни плати.
Износот на акумулација остварен од работењето на задругата е насочен кон нови работни места и нови пазари или е депониран во деловните банки.
Со цел да се зајакне конкурентноста, некои задруги се приклучи на други задруги или други деловни субјекти или малопродажните синџири, преработувачи за поголем профит.
Во некои земји, поголем број на задруги се приклучуваат заедно хоризонтално (покривање на истата активност) или вертикално (со оние кои се ангажирани во други активности), и со тоа да се направи голем конкурентен систем, кој ќе контролира поголем дел од пазарот.
Ваквите системи обично имаат примарно производство, преработка, транспорт, малопродажба и големопродажба.
Во такви компании создадени од здружување на задруги, тие заработуваат големи пари за да платат дивиденди, месечни примања, но и за нови инвестиции.
