Генетски модифицирано растение ја врши работата на 30 прочистувачи на воздух

Француски стартап наречен Neoplants генетски модифицираше растение за да може да заврши работа заменувајќи 30 прочистувачи на воздух.

Neoplants генетски го модифицирале растението Epipremnum aureum, или златен ползавец или ѓаволски бршлен, како и неговиот коренски микробиом за да го создадат Neo P1, моќен прочистувач на воздухот. Сега оваа супер ефикасна билка се појави на пазарот и може да направи револуција во индустријата за прочистување на воздухот. Neoplants очекува неговиот производ да биде популарен и успешен.

„Еден од ефектите на пандемијата е тоа што луѓето се многу посвесни за тоа што има во воздухот што го дишат“, рече Патрик Торби, молекуларен биолог и главен технички директор на Neoplants.

Една од предностите е тоа што Neo P1 не користи струја и затоа нема загадување. Во време кога шумските пожари зафаќаат многу региони, прочистувањето на воздухот е многу барано.

Новиот изум има потенцијал да ги отстрани испарливите органски соединенија (VOC) со кои конвенционалните прочистувачи на воздух едноставно не можат да се справат. Причината е што тие се толку мали што не можат да се „фатат“ со традиционалните методи.

Сепак, растенијата се дизајнирани да ги „фатат“, апсорбираат и метаболизираат дури и најмалите честички. Neo P1 го прави токму тоа и доаѓа во форма на една од најчестите билки.

„Почнавме со една од најпопуларните домашни растенија во Северна Америка“, рече Лионел Мора, коосновач и извршен директор на стартапот.

Сепак, задачата не беше лесна, бидејќи на златниот ползавец не му беше мапиран геномот, па тимот на Neoplants почна да работи на задачата.

„Тоа е како да градите авион во лет“, објасни Патрик Торби, молекуларен биолог и главен технички директор во Neoplants.

Сепак, по четири години макотрпна работа, научниците развија растение кое може да метаболизира четири главни загадувачи на воздухот во затворени простории, вклучувајќи ги формалдехид и толуен, а исто така може да апсорбира одредени испарливи органски соединенија.

Меѓутоа, научниците не застанаа тука, тие експериментираа и со микроорганизми кои живеат во корените на растението. Тие вметнале гени од екстремнофилни бактерии, кои напредуваат во сурови средини со консумирање токсични хемикалии. Оваа промена значително го зголеми капацитетот на билката за метаболизирање на загадувачите.

Сепак, за да избегнат катастрофа, научниците избегнаа експериментирање на делови од геномот кои би можеле да го подобрат опстанокот на растението во дивината.

„Не му даваме селективна предност на растението. Не правиме да расте побрзо, не го правиме поотпорно на пестициди ниту чепкавме нешто од тоа“, додаде Торбо.