Сточарите ги продаваат стадата, земјоделците нивите и си заминуваат
Бројот на овци се намали од 800 на 400 илјади, вели за весникот ВЕЧЕР, Никола Ѓеоргиев, претседател на Сојуз на одгледувачи на овци.
Освен лозарите и сточарите масовно ги продаваат стадата и се селат во Европа и во Америка за поголема заработувачка. Ниската откупна цена на јагнето и високите трошоци за храна се причина за намалување на сточниот фонд во државата и за откажување од сточарството.
-Точно е тоа дека сточарството е во дигресија години наназад. Оваа година откупот се одвива потешко во однос на претходните години поради економската криза, намалена потрошувачка и животен стандард на пазарите каде што се извезува. Откупната цена годинава се движеше околу 190 денари за килограм жива мера и беше незадоволителна во однос на трошоците за сточна храна кои се зголемени. Поради тоа последните 10 години во сточарството има тренд на намалување. Бројот на овци се намали од 800 на 400 илјади, вели за весникот ВЕЧЕР, Никола Ѓеоргиев, претседател на Сојуз на одгледувачи на овци.
Тој додава дека оваа година има помалку овци од лани, а сè повеќе сточари се откажуваат од сточарството и ја напуштаат државата. Освен што нема исплатливост се работи за специфична работа која не може секој да ја работи, објаснува Ѓеоргиев.
Намалувањето на сточниот фонд предизвика и недостиг на месо и млечни производи кои мораме да ги увезуваме.
И сточарите од Дебар оваа година на продажба ги дадоа сите 20 илјади јагниња и ниту еден од сточарите не покажа волја да зачува јагниња за зголемување на стадата, кои од година во година сè се помалубројни.
Скендер Аме, претседател на здружението на одгледувачи на овци „Даши“, вели дека ако до пред три години вкупно во Дебарско имало над 40 илјади грла овци, моментно нивниот број е за 10 илјади помал.
-Причините пред сè лежат во фактот што младите заминаа во западно европските земји и САД. Во последните три години десет сточари, кои имаа големи стада, истите ги продадоа, а тој тренд продолжува. Влијание има и тоа што за јагниња нема субвенции. Покрај другото се соочуваме и со проблемот со недостиг на овчари. Порано ги обезбедуваме од соседна Албанија, но и тамошните млади замина на Запад, додава Аме.
Не постои интерес ниту за обработка на земјоделското земјиште. Ниските откупни цени, високите трошоци за производство и иселувањето на младите си го направија своето.
-Високите трошоци за производство и ниските откупни цени со кои се соочуваат земјоделците последните години го намалија производството. Поради тоа, дел од земјоделски култури едноставно исчезнаа од нивите. Жалосно е ова што се случува, порано го обезбедувавме со храна цел Балкан, а сега увезуваме од Албанија, Србија, Грција…, велат земјоделците.
