7 намирници кои немаат рок на траење
- Мед
Уште во 2015 година, археолозите пронашле 3.000 години стар мед додека копале гробови во Египет и уште можел да се јаде. Медот има моќ да трае толку долго благодарение на неговите уникатни карактеристики, а тоа е, пред сè, ниска содржина на вода и високо ниво на шеќер, така што бактериите не може да растат. Медот исто така содржи мали количини водород пероксид што го забавува растот на микробите. Ова е исто така причина зошто пчелите произведуваат мед во кошница – тоа е истовремено и храна и заштита.
Обработката на мед помага и затоа што шеќерите во медот се хигроскопни што значи дека имаат тенденција да привлекуваат атмосферска вода. Меѓутоа, за време на обработката и пакувањето, термичката обработка прво ја отстранува водата, а потоа херметичкото совпаѓање спречува влез на вода, со што му помага на медот да остане за јадење подолго време. Иако медот може да се кристализира откако ќе се отвори и кога шеќерите повторно привлекуваат вода, оваа физичка промена може да се промени со едноставно загревање.
- Сушени мешунки
Како и со медот, клучот за долг рок на траење е обработката. Сувиот грашок, леќата и другите мешунки ја зголемуваат концентрацијата на шеќер и ја намалуваат содржината на вода, што го отежнува растот на бактериите и габите. Исто така, секој ензим што природно би го распаднал производот по бербата оди во хибернација. Ако садот е херметички затворен, мешунките ќе траат со години и сè уште може да бидат одличен извор на протеини. Ако стапат во контакт со вода, ќе траат само неколку месеци.
- Сос од соја
Сосот од соја може да трае најмалку три години. Комбинацијата на нејзината содржина на сол и ферментација значи дека, доколку е неотворен, треба да има многу долг рок на траење. Колку долго ќе трае, зависи од видот на сојата и од температурата на која се чува. Ако сепак се расипе, тоа веројатно ќе се должи на габите што се размножуваат околу капакот.
- Оцет
Некои може да кажат дека оцетот е всушност веќе расипано вино или јаболковина. Но, нејзината кисела природа, која традиционално се постигнува со употреба на бактерии Acetobacter во процесот на ферментација, значи дека другите бактерии тешко се размножуваат и затоа може да траат многу долго време. Додека белиот оцет останува скоро непроменет на неодредено време. Другите видови оцет можат да ја променат бојата или да создадат талог. Обично, ова нема да влијае на безбедноста на производот, само на изгледот и можеби на вкусот.
- Бел ориз
Белиот ориз минал низ интересен експеримент откако 30 години бил чуван и сервиран во чинии. Варениот, стар ориз тогаш го прегледа жири, кое рече дека се е во ред. Она што е клучно за оризот е атмосферата и температурата.
Студиите покажаа дека ниската температура и недостаток на кислород се важни за долговечноста на оризот. Кафеавиот ориз, иако честопати се смета за поздрав, има помал рок на траење. Неговите влакна содржат незаситени масти, кои можат да ги расипат.
- Темно чоколадо
Се води дебата за тоа дали чоколадото воопшто може да се расипе. Додавањето млеко во чоколадата може да го намали неговиот рок на траење. Но, темното чоколадо може да трае подолго, и покрај фактот дека не секогаш изгледа како да е сè во ред. Ова може да биде затоа што маснотиите можат да излезат на површина ако не се чуваат на постојана температура. Доколку се чува на постојана температура, чоколадото може да трае две години или дури и подолго. Сепак, за повеќето луѓе, чоколадото не трае долго.
- Шеќер и сол
Многу намирници што траат долго време имаат голема содржина на шеќер и сол. Едноставно кажано, тие ја црпат водата, па ако бактериите се обидат да се множат, тие едноставно ќе се исушат. Затоа користиме сол кога правиме шунка, и шеќер при правење мармелад.
Како посебна намирница, ако солта и шеќерот се чуваат во херметички садови, тие ќе траат на неодредено време. Но, адитивите, како што е јодот додаден во солта, може да го намалат рокот на траење на околу пет години.
Се разбира, повеќето намирници не траат многу долго затоа што содржат состојки кои микробите ги сакаат, како што се хранливи материи и вода, а не содржат многу работи што бактериите не ги сакаат, како сол и киселина.
Извор: Агромедиа
